कोंकणी परिशद म्हळ्यार कोंकणी भास, साहित्य, संस्कृती, शिक्षण आदींच्या विकासा खातीर भारतांत सगळ्यांत पयलीं स्थापित जाल्ली संस्था. राष्ट्रीय पांवड्याचे हे उच्च संस्थेकडेन कोंकणी खातीर वावुरपी 16 प्रादेशिक/थळावी संस्था संलग्नित आसात. देशांत वेगवेगळ्या राज्यानी शिंपडिल्ल्या कोंकणी भाशिक लोकांक एके माचयेर येवन आपले मांय भाशेचो मोग अभिमान उक्तो करपाक परिशदेन एक प्रभावी माची तयार करून दिल्या.
कोंकणी परिशदेचें पयलें अधिवेशन 8 जुलय 1939 दिसा कुमटाचे स. माधव मंजुनाथ शानभाग हाणी कारवार शारांत घडोवन हाडिल्ल्या उपरांत फाटल्या 78 वर्सानी परिशदेन राष्ट्रीय पांवड्याचीं 30 अधिवेशनां, 23 कोंकणी साहित्य संमेलनां आनी खूबशो इतर कार्यावळी घडोवन हाडल्यात.
ह्या संमेलनाच्या सुवाळ्यानी केंद्र सरकाराचे मंत्री तशेंच वेगवेगळ्या राज्याचे राज्यपाल आनी मुख्यमंत्री उपस्थित रावल्यात. परिशदेक काका सायब कालेलकार आनी शेणै गोंयबाब हया जाणकारांचें फाटबळ मेळां. दो. सुनीती कुमार चाटर्जी आनी दो. सुमित्रा मंगेश कत्रे ह्या भाशाशात्र्यांचें तशेंच दो. नामवार सिंह, दो. कोटा शिवराम कारंत, एम. टी. वासुदेवन नायर, दो. चंद्रशेखर कांबार, श्रीमती शिवशंकरी आदी श्रेश्ट लेखकांचें मार्गदर्शन लाबलां.
परिशदेच्या माचयेवयल्यान त्या त्या वेळार भास, साहित्य, संस्कृती, शिक्षण, पत्रकारिता, प्रसार माध्यमाचो वापर आदी विशयां संबदीं कोंकणी मनशांचे विचार आनी तांची महत्वाकांक्षा प्रगट करपाक संद मेळ्ळी तशीच कोंकणी समाजाचे प्रगतीक चालना मेळ्ळी. कोंकणीक प्रगतीपथार पावोवपाचे प्रक्रियेंत परिशदेन इतिहासिक म्हत्वाचें कार्य केलां.