चवथी परिशद १९४९ वर्सा मुंबय भल्ली. ह्या वेळार भारताक संवतंत्रताय मेळिल्ली आनी भारतांत भासांप्रमाण राज्यां करची चळवळ वा झगडीं चल्ललीं. मराठी वाठारांतले लोक दमणगागेसाकून कारवार मेरेनचो कोंकणी प्रदेश ‘महाराष्ट्र’ ह्या नव्या राज्यांत आसपावची मागणी करतालें. ह्य खातीर परिशदो भरयताले आनी कोंकणी ही मराठीची बोली म्हणून आडूडताले. अशें परिस्थितींत कोंकणी ही एक स्वतंत्र भास आसा हो आवाज उठोवपाची गरज आशिल्ली.
मुंबयचा कोंकणी भाशा मंडळान हो आवाज उठोवपाचें थारायलें आनी ही परिशद भरयली. येवकार अध्यक्ष मंडळाचे अध्यक्ष रेव्ह. डाँ. एच.ओ. मास्कारेन्हास हे आशिल्ले. तांणी कोंकणी भास ही मराठी परस वेगळीच न्हय तर मराठी हीच कोकणीची धूव जावन आसा म्हणचेलें आपल्या उलोवपांत सांगलें. परिशदेचे अध्यक्ष मुंबयचे मेयर डाँ. एम.यू. मास्कारेन्हास हे आशिल्ले. तांणी आपल्या उलोवपांत भाशेप्रमाण राज्यां घडल्यार भारतांत विस्कट जातलो आनी तीं तशीं घडल्यार कोंकणीचेंय एक वेगळें राज्य भारतंत आसूंक जाय म्हणून सांगलें.
हे परिशदेची विशेशताय म्हळ्यार पयलेच ‘ फावट परिशदेची उक्तावणी करपी निवडिल्ले. आनी हो पयलो मान चित्रापूर सारस्वत मठाचे स्वामी आनंदाश्रमजी हांकां फावो जालो. तांणी कोंकणिचे उदरगतीक आपलो तेंको दिलो आनी कोंकणिचे उदरगतीच्या वावरांत येश मेळूं म्हुण आपलो आशिर्वाद दिलो.
मुखेल थारावण्यो:
- भासांप्रमाण राज्यां घडल्यार देशांत विस्कट जातलो देखून असल्या राज्यांक परिशदेचो विरोध.
- मुंबय सरकारान कोंकणी भास ही एक मराठीची गांवगारी तरा म्हळ्या म्हुण नेशध.
- मुंबय सरकारान कोंकणी टेक्स्ट-बूक कमिटी नेमची अशी मागणी.