खंयचेय भाशेचें साहित्य लिखित रूपान विकसित जावंचे पयलीं  तोंडी रूपान प्रसारांत आसता. कोंकणींतय साहित्य रचनेची आनी प्रसाराची पद्ध्त हीच आशिल्ली म्हणपांत दुबाव ना. हे परंपरेंतल्यान आमकां पुराणांचेर  आदारिल्ले कोंकणी गीत आनी  काणयो तशेंच इतर  साहित्य आयकुपाक मेळतात. हांतूतल्यान हळू हळू कोंकणी साहित्याची सुरवात जाली अशें म्हणूं येता.generic viagraviagra genericbuy viagraviagrageneric viagraviagradiscount pharmacy generic cialis online generic viagra online pharmacy viagra online canada http://cialisviagrabestcompare.com/

दक्षिण करनाटाकाच्या श्रवणबेळगोळा गांवातल्या गोमटेश्वराच्या पुतळ्याच्या पांया कडेन देवनागरी लिपींत दोन वळी कोरांतिल्ल्यो आसात. पयले वळींत “ चावुंडराजे करवियले” अशें बरयलां तर दूसरे वळींत “गंगराजे सुत्ताले करवियलें” अशें कोरांथलां. पयली वळ 981 वर्सा आनी दूसरी वळ 1016-7  वर्सा  कोरांतिल्ली असो इतिहासकारांचो निश्कर्श. ह्या वळींची भास कोंकणी अशें दो. सु.बा. कुळकर्णी (नागपूर विद्यापीठांतल्या मराठी विभागाचे माजी मुखेली) हाणी सिद्ध करून दाखयलां.  दो. जुझे पेरैर (फोरडाम विद्यापीठाचे विद्वान प्रोफसर ) हांच्याय मता प्रमाण ह्या शिलालेखाची भास कोंकणीच.  ह्या मतां वयल्यान श्रवणबेळगोळाचे हें शिलालेख कोंकणींतलें सगळ्यांत पोन्नें लिखित रूप अशें मानूयेता.  नागेशी देवळांतल्या शिला लेखांतय साबार कोंकणी उतरां आयिल्लीं दिसतात.http://canadapharmacy-drugrx.com/ – kroger online pharmacy refill – cheapest online pharmacy australia – what is a good online canadian pharmacy – mexicanpharmacy-inmexico

नामदेव (1290-1350) ह्या संतकवीन बरयल्ल्या गवळणींच्या गीतांतय कोंकणी भाशेचो उल्लेख आनी  आस्पाव जाल्लो आसा. ह्या गितांत पांच गवळण्यो आपले आपले भाशेंत कृश्णाक विनंती करतात आनी ह्या पांच जाणां मदें  कोंकणी गवळण सांगता –

पावगा दातांला (दातारा),

पावगा दाताला

तू नंदाचा (नंदाचोझिलो

म्हाकां फडको दी

मी हिंवान मेलों.

घे माझो कोयतो

देवा पायां पडलों

चवदाव्या शेंकड्यांतल्या ह्या गीतांतल्यो ह्यो वळी   साहित्यांत आयिल्लो कोंकणी भाशेचो पयलो प्रयोग.

पुर्तुगेज येवंच्या पयलीं गोंयांत कोंकणी साहित्य प्रसारांत आशिल्ली पुण पुर्तुगेजानी प्रादेशिक भाशांचीं सगळीं ग्रंथां लासून उडयलीं अशें दो. कुञ रिवैर,  दो. जर्सन द कुञ, दो. जुझे पेरैर सारकिल्ल्या जाणकारांचें मत पुण दो. सु. मं. कत्रे हें मान्य करीना.

कितेंय जावं, पुर्तुगेजां पयलींचें म्हणपासारखें चड कांय साहित्य मेळूंक ना. पुण जें कितें मेळां तें दो. जुझे पेरैर (कोंकणी मंदाकिनी, पणजी, 1996) आनी दो. ओलिव्हिन्यु गोमीश (कोंकणी मानसगंगोत्रि, चांदोर, 2000) हाणी उजवाडा हाडलां.

खंयचेय भाशेचें साहित्य लिखित रूपान विकसित जावंचे पयलीं  तोंडी साहित्य प्रसारांत आसता. कोंकणींतय साहित्य रचपाची पद्ध्त हीच आशिल्ली म्हणपांत दुबाव ना. हे परंपरेंतल्यान आमकां पुराणांचेर  आदारिल्ले कोंकणी गीत आ्नी काणयो आयकुपाक मेळतात. हांतूतल्यान कोंकणी साहित्याची सुरवात जाली अशें म्हणूं येता.

रामायण आनी महाभारतांतल्या कोंकणी काण्यांचें हस्तलिखित प्रती पुर्तुगालच्या ब्रागा पुस्तकघरांत सांबाळून दवरल्यात. पुर्तुगेज भाशेचो मातय प्रभाव पडूंक नाशिल्ल्या ह्या काणयांचे कोंकणी शैलीवयल्यान ह्यो काणयो घडये सोळाव्या शेंकडया पयलींच्यो आसूंयेता अशें दो. जुझे पेरैर, दो. ओलिव्हिन्यु गोमीश ह्या जाणकारांचें मत आसा.

गोंयांत पुर्तुगेज सत्ता सुरू जाल्ल्या उपरांत ताणीं कोंकणी ग्रंथां लासून उडयलीं अशें सांगतात.  तरीय, उप्रांत धर्मगुरूनी कोंकणी शिकपा खातीर तशेंच शिकोवपा खातीर पुस्तकां तयार केलीं, हें लक्षांत घेवपाक जाय.  16 व्या आनी 17  शेंकड्यांत कोंकणींत जीं पुस्तकां निर्माण जालीं, तीं क्रिस्तांव धर्मगुरूनीच रचिल्लीं. आनी  हीं पुस्तकां चड करून कोंकणीची उतरावळ, शब्दकोश, व्याकरणां, नवागतां खातीर धर्मसंबदीच्यो प्रश्नोत्तरी, आदी प्रकाराचीं आसलीं.  फा. थॉमस  स्टीवन्स हाणीं रचिल्लें दौत्रीन क्रिस्तांव (1622) आनी आर्टे दे लिंग्वा कानारीं (1640) फा. दियोगु रिबैर हांचें वोकाबुलेरियु  लिंग्वा कानारीं (1626) आनी देक्लरासांव  दौत्रीन ( 1634)

पुण हळू हळू हिंदू पुराणांची देख घेवन धर्मगुरूनी क्रिस्तांव तत्वाचेर आनी संताचे जिणेचेर आदारिल्लीं काव्यां निर्माण केलीं वो दूस-या भाशांवयल्यान  कोंकणी अणकार करून घेतलो. देखीक   अमादोर दॆ सांतान हाणीं अणकारिल्लें Flos Santcorum (1612), फा. अंतोनियु  दॆ साल्दांञ हाणीं बरयल्लें सांक्तो आंतोनीचीं आचर्यें (1655), जुवांव दे पेद्रूस हांगेलें देवाचीं येकांग्र बोलणी (1660) इग्नेशस आर्कमणी हांगेलें सगळ्या वर्साचें वांजेल (1667) हे ग्रंथ.

ह्या काळमानांतलें आनीयेक म्हत्वाची कृती  मिगेल आल्मैद हाणी पांच खंडानी उजवाडल्लो वनवळ्यांचो मळो (1658-59).  ह्या ग्रंथाचे फकत तीसरो आनी पांचवो हे दोन खंड उपलब्द आसात.   

फा. मानुवेल जाकीस नोरोन्ह हणी जेझू क्रि्स्ताच्या पासांवा वयर बरयल्लें काव्यय लक्षांत घेवपा सारखें आसा.

ह्याच काळखंडांत फा. गास्पर दे साम मिगेल, लोरेन्सु हेरवास ए पांड्यूरु, फा. थियोटोनियु जुझे आनी फा. करेल प्रिक्रिल हाणी कोंकणी भास आनी साहित्याक दिल्लें देणें  मोलादीक जावन आसा.