परिशदेची सातवी बसका १९६० वर्सा कारवार शारांत भल्ली. कारवार, हल्ल्याळ बी शहरां हीं मराठी भाशीक म्हणून महाराष्टांत घालुंक जाय म्हणपाची चळवळ नेटान चलताली. कारवारचें महाराष्ट्र एकिकरण समितीन ही परिशद कारवार भरोवपाक जायतो विरोध केलो. येवकार समितीच्या वेंचुन काडिल्ल्या अध्यक्षांक राजीनामो दिवंक लायलो. अध्यक्षाक कारवारा आयल्यार वायट परिणाम जातले म्हणपाची धमकी दिली. परंत मुंबयच्यान कोंकणी भाशा मंडळान भरपुर आदार आनी तेंकों दिवन आनी कारवारच्या पालेकार, कामत, गांवकार, नाडकर्णी आदि कोंकणी निष्ठावंत कार्यकर्त्याक लागुन ही परिशद सुसंगत भरुंक पावली.
परिशदेची उक्तावणी पर्तगाळ मठाचे स्वामी द्वारकानाथ तीर्थ हांणी केली. तांणी कोंकणी भाशेंत संस्कृत उतरांचो वापर करूंक उपदेश केलो.तांणी फुंडे सांगलें. कोंकणी भाशेक केन्नाच राज्य भाशेंचो मान मेळूंक ना म्हणून ती फाटीं उल्ल्या.आतां ती उंच उबारपाचे दीस लागी पावल्यात.
येवकार अध्यक्ष एड.एस.पी.कामत हांणी कोंकणी भाशेची उत्पत्ती सांगून ती महाराष्ट्र आनी मराठी परस वेगळी म्हणपाचें दाखोवन दिलें.
परिशदेचे अध्यक्ष नामनेचे इतिहास सोदपी डॉ.बी.एम. सालेतोर हांणी कोंकणीची इतिहासीक परंपरा दाखोवन दिली.गोंय हें कोंकणाच्या नाकांतली एक सोबीत सुंदर नथ आसून ,गोंय स्वतंत्र जातरीच भारताचे घटणेप्रमाण कोंकणीचें एक वेगळें राज्य जावंक जाय आनी गोंय ही त्या राज्याची राजधानी जावंक जाय म्हूण तांणी सांगलें.
मुखेल थारावण्यो:
- मराठी साहित्य संमेलनांत घेतल्ले थारावणेचो विरोध करूक कोंकणी उलयतल्यांनी कोंकणी हीच आवयभास म्हणून गणतेच्या वेळार सांगचें अशी मागणी आनी
- कोंकणी वर्तमानपत्रांक सरकारान जायराती दिवच्यो अशी मागणी.